Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 marca 2022 r. (sygn. III FSK 429/21) wskazał, że „Samodzielna zmiana przeznaczenia i wykorzystania gruntów przez podatnika nie może wpływać na ich opodatkowanie. Do tego konieczna jest aktualizacja zapisów ewidencji gruntów i budynków”.
Stan faktyczny sprawy
Sprawa dotyczyła współwłaściciela działki rolnej, przez którą przebiegał tor kolejowy (obecnie zlikwidowany). W ewidencji gruntów i budynków część działki figurowała pod oznaczeniem „dr”, tj. droga.
Zdaniem burmistrza, który ustalał wysokość należnego podatku, był on związany z zapisami ujawnionymi w ewidencji gruntów i budynków. Nie spotkało się to z aprobatą współwłaściciela działki, który odwołał się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Z uwagi na niepowodzenie złożył skargę do sądu. Podnosił w niej, że rzeczony tor kolejowy już nie istnieje, a zatem zasoby geodezyjne starosty powinny zostać uaktualnione.
Argumentacja pełnomocnika skarżącego opierała się m.in. na wcześniejszym orzecznictwie, m.in. w wyroku z 5 czerwca 2014 r. (sygn. akt II FSK 1647/12) NSA orzekł, że nie można wymierzać podatku od nieruchomości od budynku, który nie istnieje (został rozebrany), mimo że nadal istnieje on w ewidencji gruntów i budynków.
Rozstrzygnięcie WSA i NSA
Zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie wskazany przez skarżącego wyjątek nie ma zastosowania. Zgodnie z zapadłymi wyrokami „Dopóki nie zostaną zmienione dane w ewidencji gruntów i budynków, dopóty organy podatkowe mają obowiązek wyliczać podatek na ich podstawie. Zawarte w ewidencji dane mają bowiem walor dokumentu urzędowego”.
Łukasz Kowalski - autor
Adwokat Łukasz Kowalski – Absolwent Wydziału Prawa Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, prawnik z kilkunastoletnim doświadczeniem świadczący pomoc prawną zarówno klientom indywidualnym jak i przedsiębiorcom.